Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art.  22 ust. 1ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U.2021.1800 t.j. z dnia 2021.10.04)- dalej u.p.d.o.p.   podatek dochodowy od określonych w art. 7b ust. 1 pkt 1 przychodów z dywidend oraz innych przychodów (dochodów) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ustala się w wysokości 19% uzyskanego przychodu (dochodu).

Jednakże możliwe jest skorzystanie ze zwolnienia, zgodnie z art. 22 ust. 4 u.p.d.o.p., który stanowi, iż   zwalnia się od podatku dochodowego przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. a, f oraz j, z wyjątkiem dochodów uzyskiwanych przez komplementariusza z tytułu udziału w zyskach spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

1) wypłacającym dywidendę oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych jest spółka mająca siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

2) uzyskującym dochody (przychody) z dywidend oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, o których mowa w pkt 1, jest spółka podlegająca w Rzeczypospolitej Polskiej lub w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania;

3) spółka, o której mowa w pkt 2, posiada bezpośrednio nie mniej niż 10% udziałów (akcji) w kapitale spółki, o której mowa w pkt 1;

4) spółka, o której mowa w pkt 2, nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania.

Zwolnienie, o którym mowa w ust. 4, ma zastosowanie w przypadku, kiedy spółka uzyskująca dochody (przychody) z dywidend oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej posiada udziały (akcje) w spółce wypłacającej te należności w wysokości, o której mowa w ust. 4 pkt 3, nieprzerwanie przez okres dwóch lat. (art. 22 ust. 4a u.p.d.o.p.  )

Zgodnie z art. 26 ust. 2e u.p.d.o.p.  jeżeli łączna kwota należności wypłacanych z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1 na rzecz podmiotu powiązanego, przekroczyła w roku podatkowym obowiązującym u wypłacającego te należności łącznie kwotę 2 000 000 zł na rzecz tego samego podatnika, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami są obowiązane jako płatnicy pobrać, z zastrzeżeniem ust. 2g, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat według stawki podatku określonej w art. 21 ust. 1 pkt 1 lub art. 22 ust. 1 od nadwyżki ponad kwotę 2 000 000 zł:

1)   z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e;

 

2) bez możliwości niepobrania podatku na podstawie właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, a także bez uwzględniania zwolnień lub stawek wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

A  zatem jak wynika z powyższego przepisu może  istnieć obowiązek pobrania  podatku u źródła bez zastosowania zwolnienia z podatku jeżeli łączna kwota dokonanych na rzecz podmiotu powiązanego wypłat (świadczeń) lub postawionych do jego dyspozycji pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w  art. 21 ust. 1 pkt 1 i art. 22 ust. 1 u.p.d.o.p. przekracza w roku podatkowym obowiązującym u wypłacającego te należności łącznie kwotę 2.000.000 zł na rzecz tego samego podatnika.

Jednakże przepisy przewidują sytuacje, w których możliwe jest niepobranie podatku.

Możliwości nie pobrania  podatku u źródła w przypadku wypłaty powyżej 2 mln PLN

Jeżeli łączna kwota należności z tytułów wymienionych powyżej, wypłacona podatnikowi w obowiązującym u płatnika roku podatkowym przekracza kwotę 2.000.000 PLN, płatnik może nie pobierać podatku u źródła pod warunkiem, że

1)  osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami posiadają obowiązującą opinię o stosowaniu preferencji,

2) płatnik:

• posiada dokumenty wymagane przez przepisy prawa podatkowego dla zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania;

• po przeprowadzeniu weryfikacji nie posiada wiedzy uzasadniającej przypuszczenie, że istnieją okoliczności wykluczające możliwość zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Możliwość 1: Opinia o stosowaniu preferencji

Zgodnie  z art. 26 ust. 2g u.p.d.o.p. jeżeli łączna kwota należności z tytułu wypłaconej dywidendy przekracza kwotę 2.000.000 zł możliwe jest zastosowanie zwolnienia i niepobranie podatku na  podstawie obowiązującej opinii o stosowaniu preferencji, o której mowa w art. 26b u.p.d.o.p.

Jak stanowi art. 26b ust. 1 u.p.d.o.p.  organ podatkowy na wniosek złożony przez podatnika, płatnika lub podmiot dokonujący wypłaty należności za pośrednictwem podmiotów prowadzących rachunki papierów wartościowych albo rachunki zbiorcze wydaje opinię o stosowaniu przez płatnika zwolnienia z poboru zryczałtowanego podatku dochodowego, od wypłacanych na rzecz podatnika należności, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 lub art. 22 ust. 1, lub stosowaniu stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobraniu podatku zgodnie z taką umową (opinia o stosowaniu preferencji), jeżeli we wniosku zostało wykazane spełnienie warunków określonych w art. 21 ust. 3-9 lub w art. 22 ust. 4-6 albo warunków zastosowania umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Wniosek o wydanie opinii o stosowaniu preferencji składa się w postaci elektronicznej odpowiadającej strukturze logicznej dostępnej w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych. W ten sam sposób następuje uzupełnienie wniosku o wydanie opinii o stosowaniu preferencji w zakresie przedstawienia organowi podatkowemu dalszych faktów oraz przekazania uzupełniającej dokumentacji.

Wniosek o wydanie opinii o stosowaniu preferencji podlega opłacie wpłacanej na rachunek organu podatkowego w terminie siedmiu dni od dnia złożenia wniosku, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia. Wysokość opłaty od wniosku o wydanie opinii o stosowaniu preferencji wynosi 2000PLN.

Opinię o stosowaniu preferencji wydaje się bez zbędnej zwłoki, nie później niż w terminie sześciu miesięcy od dnia wpływu wniosku do organu podatkowego.

Opinia o stosowaniu preferencji wygasa:

1.  z upływem 36 miesięcy od dnia jej wydania;
2.  ostatniego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym upłynął termin, na zgłoszenie istotnej zmiany okoliczności faktycznych, które mogą mieć wpływ na spełnienie warunków zwolnienia albo warunków zastosowania umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania (14 dni), jeżeli zgodnie z tym przepisem wnioskodawca poinformował organ podatkowy o istotnej zmianie okoliczności,
3. z dniem, w którym podatnik, którego dotyczy ta opinia, przestał spełniać warunki określone w art. 21 ust. 3–3c lub art. 22 ust. 4–6 u.p.d.o.p. albo warunki zastosowania umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, jeżeli wnioskodawca nie poinformował o tym organu podatkowego zgodnie z art. 26b ust. 8 u.p.d.o.p.

Możliwość  2: Oświadczenie

Zgodnie z art. 26 ust. 7a u.p.d.o.p. przepisu ust. 2e nie stosuje się, co oznacza możliwość niepobrania podatku  jeżeli płatnik złożył oświadczenie, że:

1)  posiada dokumenty wymagane przez przepisy prawa podatkowego dla zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania;

2)   po przeprowadzeniu weryfikacji, o której mowa w ust. 1, nie posiada wiedzy uzasadniającej przypuszczenie, że istnieją okoliczności wykluczające możliwość zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Oświadczenie składa kierownik jednostki w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 6 ustawy z 29.09.1994 r. o rachunkowości, a w przypadku gdy jednostką kieruje organ wieloosobowy – wyznaczona osoba wchodząca w skład tego organu, przy czym nie jest dopuszczalne złożenie tego oświadczenia przez pełnomocnika.

Płatnik jest obowiązany złożyć oświadczenie do organu podatkowego nie później niż do dnia wpłaty podatku za miesiąc, w którym doszło do przekroczenia kwoty 2.000.000 PLN, przy czym wykonanie tego obowiązku po dokonaniu wypłaty nie zwalnia płatnika z obowiązku dochowania należytej staranności przed jej dokonaniem.

Jeżeli płatnik złożył oświadczenie, a następnie dokonuje na rzecz podatnika, którego dotyczyło to oświadczenie, dalszych wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1 u.p.d.o.p., płatnik może nie stosować obowiązku pobrania podatku u źródła do momentu upływu drugiego miesiąca następującego po miesiącu, w którym złożono to oświadczenie.

Oświadczenie składa się w postaci elektronicznej odpowiadającej strukturze logicznej dostępnej w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

Oświadczenie to składane jest na formularzu  WH-OSC.

Pozostałe kwestie

1. Zwrot zapłaconego podatku u źródła

W przypadku gdy płatnik pobierze podatek organ podatkowy zwraca, na wniosek, podatek pobrany zgodnie z art. 26 ust. 2e. Wysokość podatku do zwrotu określa się na podstawie zwolnień lub stawek wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Wniosek o zwrot podatku może złożyć:

1)  podatnik, w tym podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 2, który w związku z uzyskaniem należności, od której został pobrany podatek, osiąga przychód podlegający opodatkowaniu zgodnie z przepisami niniejszej ustawy,

2)  płatnik, jeżeli wpłacił podatek z własnych środków i poniósł ciężar ekonomiczny tego podatku

Procedura zwrotu jest uregulowana w art. 28b u.p.d.o.p.

• Deklaracje podatkowe

Polska spółka wypłacając dywidendę na rzecz spółki zagranicznej powinna pamiętać o spełnieniu obowiązków dokumentacyjnych, związanych ze złożeniem stosownych deklaracji.

W przypadku pobrania podatku powinna ona przesłać do urzędu skarbowego deklarację CIT-10Z, w terminie do końca pierwszego miesiąca roku następującego po roku podatkowym, w którym powstał obowiązek zapłaty podatku. Obowiązek złożenia deklaracji CIT-10Z nie powstaje w przypadku braku konieczności pobrania podatku u źródła.

W każdym przypadku spółka polska ma obowiązek przesłania udziałowcowi oraz właściwemu urzędowi skarbowemu informację IFT-2/IFT-2R w terminie do końca trzeciego miesiąca roku następującego po roku podatkowym, w którym podatnik dokonał wypłaty dywidendy.

• Dokumentacja podatkowa w zakresie cen transferowych

Wypłata dywidendy  przez spółkę kapitałową na rzecz podmiotu powiązanego nie podlega obowiązkowi sporządzenia dokumentacji cen transferowych. Stanowisko to zostało potwierdzone przez Ministerstwo Finansów w interpretacji ogólnej Nr DCT1.8203.4.2020 z dnia z dnia 29 grudnia 2021 r., w której potwierdzono, iż nie stanowi działania o charakterze gospodarczym wypłata dywidendy. Decyzja o wypłacie dywidendy jest czynnością dokonywaną samodzielnie przez spółkę na podstawie przepisów ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych w drodze uchwały zgromadzenia wspólników lub walnego zgromadzenia akcjonariuszy. (…)Wypracowany zysk, jego podział oraz wypłata są konsekwencją działalności gospodarczej. Cel zarobkowy materializuje się w działalności gospodarczej spółki dokonującej wypłaty dywidendy, nie zaś w samej czynności jej wypłaty. Czynność wypłaty dywidendy nie jest działaniem gospodarczym.

Podsumowując, wypłata dywidendy nie mieści się w definicji transakcji kontrolowanej, a zatem nie podlega obowiązkowi sporządzenia  dokumentacji cen transferowych.

• Raportowanie schematów podatkowych

Wypłata dywidendy w wysokości 700.000 EUR nie spowoduje również obowiązków związanych z raportowaniem schematów podatkowych.

O tym czy wystąpił schemat podatkowy decyduje bowiem kwota wypłaconej dywidendy.

Wg art. 86a §1 pkt 10 ustawy z 29.08.1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) – dalej u.o.p. – schematem podatkowym jest uzgodnienie, które:

a) spełnia kryterium głównej korzyści oraz posiada ogólną cechę rozpoznawczą,

b) posiada szczególną cechę rozpoznawczą, lub

c) posiada inną szczególną cechę rozpoznawczą.

W art. 86a ust. 1 u.o.p. prawodawca zdefiniował poszczególne pozycje. Jako inną szczególną cechę rozpoznawczą prawodawca prezentuje w art. 86a ust. 1 pkt 1 lit. b) i c) u.o.p. m.in. warunki:

· płatnik podatku dochodowego byłby zobowiązany do pobrania podatku przekraczającego w trakcie roku kalendarzowego kwotę 5 000 000 zł, jeżeli w odniesieniu do wypłat należności wynikających lub oczekiwanych w związku z wykonaniem uzgodnienia nie miałyby zastosowania właściwe umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub zwolnienia podatkowe,

· dochody (przychody) podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych lub art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, wynikające lub oczekiwane w związku z wykonaniem uzgodnienia, przekraczają łącznie w trakcie roku kalendarzowego kwotę 25 000 000 zł – dotyczy przypadku gdy właściciel nie jest polskim rezydentem podatkowym.

Z powyższego wynika, iż samo zwolnienie od CIT dywidendy nie jest schematem ale dopiero  po przekroczeniu progów ustawowych będziemy mieć do czynienia ze schematem podatkowym.